rzemieślniczy
Polish edit
Etymology edit
From rzemieślnik + -y.
Pronunciation edit
Adjective edit
rzemieślniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) artisans'; artisanal (relating to artisans)
- artisanal (involving skilled work that is not very mechanised)
Declension edit
Declension of rzemieślniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rzemieślniczy | rzemieślnicza | rzemieślnicze | rzemieślniczy | rzemieślnicze | |
| genitive | rzemieślniczego | rzemieślniczej | rzemieślniczego | rzemieślniczych | ||
| dative | rzemieślniczemu | rzemieślniczej | rzemieślniczemu | rzemieślniczym | ||
| accusative | rzemieślniczego | rzemieślniczy | rzemieślniczą | rzemieślnicze | rzemieślniczych | rzemieślnicze |
| instrumental | rzemieślniczym | rzemieślniczą | rzemieślniczym | rzemieślniczymi | ||
| locative | rzemieślniczym | rzemieślniczej | rzemieślniczym | rzemieślniczych | ||
Related terms edit
Further reading edit
- rzemieślniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzemieślniczy in Polish dictionaries at PWN