rzepa

See also: Rzepa, rzepą, and Rzepą

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rěpa.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /r̝ɛpa/
• IPA^(key): (15^th CE) /r̝ɛpa/

Noun

rzepa f

1. turnip (Brassica rapa var. rapa)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rzepa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

rzepa sense 1

rzepy sense 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛ.pa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpa
• Syllabification: rze‧pa
• Homophone: Rzepa

Etymology 1

Inherited from Old Polish rzepa.

Noun

rzepa f (diminutive rzepka)

2. turnip (Brassica rapa var. rapa)
4. turnip (white root of Brassica rapa var. rapa)
5. (colloquial, humorous) strong and healthy girl or young woman

Declension

Declension of rzepa

	singular	plural
nominative	rzepa	rzepy
genitive	rzepy	rzep
dative	rzepie	rzepom
accusative	rzepę	rzepy
instrumental	rzepą	rzepami
locative	rzepie	rzepach
vocative	rzepo	rzepy

Derived terms

nouns

• rzepak
• rzepicha
• rzepik

 

Related terms

adjectives

• rzepakowy
• rzepkowaty

 

nouns

• rzepakowiec

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

rzepa m animal or m inan

1. genitive/accusative singular of rzep

Further reading

• rzepa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzepa in Polish dictionaries at PWN
• rzepa in PWN's encyclopedia