särmä
Finnish edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *särmä. Cognate with Estonian särme and Veps särm, särmaine. Probably originally "strip, band, ribbon", later "(sharp) edge". Modern geometry sense was given to it by Finnish physician and author Samuel Roos.
Pronunciation edit
Noun edit
särmä
- edge (boundary line of a surface)
- (geometry) edge (1D polytope, joining line between two vertices of a polygon)
- (graph theory) (undirected) edge
Declension edit
Inflection of särmä (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | särmä | särmät | ||
genitive | särmän | särmien | ||
partitive | särmää | särmiä | ||
illative | särmään | särmiin | ||
singular | plural | |||
nominative | särmä | särmät | ||
accusative | nom. | särmä | särmät | |
gen. | särmän | |||
genitive | särmän | särmien särmäinrare | ||
partitive | särmää | särmiä | ||
inessive | särmässä | särmissä | ||
elative | särmästä | särmistä | ||
illative | särmään | särmiin | ||
adessive | särmällä | särmillä | ||
ablative | särmältä | särmiltä | ||
allative | särmälle | särmille | ||
essive | särmänä | särminä | ||
translative | särmäksi | särmiksi | ||
abessive | särmättä | särmittä | ||
instructive | — | särmin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “särmä”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03