süre

See also: sure, suere, Sure, and sûre

Turkish

Etymology

From sür- +‎ -e. Coined during the Language reform.

Noun

süre

1. duration

   Synonym: müddet

Declension

Inflection
Nominative	süre
Definite accusative	süreyi
	Singular	Plural
Nominative	süre	süreler
Definite accusative	süreyi	süreleri
Dative	süreye	sürelere
Locative	sürede	sürelerde
Ablative	süreden	sürelerden
Genitive	sürenin	sürelerin

Derived terms

• sürece

References

• “süre”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “süre”, in Nişanyan Sözlük