Latin

edit

Etymology

edit

From sanctus (holy, blessed) +‎ -mōnia.

Pronunciation

edit

Noun

edit

sānctimōnia f (genitive sānctimōniae); first declension

  1. sanctity
  2. virtuousness, chastity

Declension

edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sānctimōnia sānctimōniae
Genitive sānctimōniae sānctimōniārum
Dative sānctimōniae sānctimōniīs
Accusative sānctimōniam sānctimōniās
Ablative sānctimōniā sānctimōniīs
Vocative sānctimōnia sānctimōniae

References

edit