Latin edit

Etymology edit

From scabō +‎ -idus.

Pronunciation edit

Adjective edit

scabidus (feminine scabida, neuter scabidum); first/second-declension adjective

  1. (post-classical) scabby, mangy, itchy
    Synonym: scaber
    • c. 400 CE, Marcellus Empiricus, De medicamentis 8.137:
      ad cicātrīcem vel plumbum extenuandum et aspritūdinem prūrīginemque oculōrum pūrgandam et ūmōrem siccandum et ad scabrās ac scabidās palpebrās atque alia oculōrum vitia ūnum hoc remedium vel praecipuum est: [...]
    • c. 400 CE, Marcellus Empiricus, De medicamentis 19.46:
      ad genās scabrās et scabidās et veterēs cicātrīcēs remedium sīc: [...]
    • c. 160 CEc. 225 CE, Tertullian, De anima 38.2:
      ab hīs autem annīs et suffūsior et vestītior sexus est, et concupīscentia oculīs arbitris ūtitur et commūnicat placitum et intellegit quae sint et fīnēs suōs ad īnstar fīculneae contāgiōnis prūrīgine accingit et hominem dē paradīsō integritātis ēdūcit, exinde scabida etiam in cēterās culpās et dēlinquendī nōn nātūrālēs, cum jam nōn ex īnstitūtō nātūrae, sed ex vitiō.

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative scabidus scabida scabidum scabidī scabidae scabida
Genitive scabidī scabidae scabidī scabidōrum scabidārum scabidōrum
Dative scabidō scabidō scabidīs
Accusative scabidum scabidam scabidum scabidōs scabidās scabida
Ablative scabidō scabidā scabidō scabidīs
Vocative scabide scabida scabidum scabidī scabidae scabida

References edit

  • scabidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • scabidus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
  • scabidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press