Dutch

edit

Etymology

edit

Compound of schuim (foam, impurities, scum) +‎ taal (language).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈsxœy̯m.taːl/
  • Hyphenation: schuim‧taal

Noun

edit

schuimtaal f (plural schuimtalen)

  1. (archaic, derogatory) a bastardised language containing many foreign elements [16th–20th c.]
    Synonym: bastaardtaal