bastaardtaal

Dutch

Etymology

Compound of bastaard (“bastard”) +‎ taal (“language”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑs.taːrˌtaːl/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bas‧taard‧taal

Noun

bastaardtaal f (plural bastaardtalen, diminutive bastaardtaaltje n)

1. (derogatory) A bastardised language, containing many foreign elements; a bastard language.

   Synonym: schuimtaal