sibilatrix
Latin
editEtymology
editsībilō (“I whistle”) + -trīx (suffix forming feminine agent nouns)
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /siː.biˈlaː.triːks/, [s̠iːbɪˈɫ̪äːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /si.biˈla.triks/, [sibiˈläːt̪riks]
Noun
editsībilātrīx f (genitive sībilātrīcis); third declension
- (female) whistler
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sībilātrīx | sībilātrīcēs |
Genitive | sībilātrīcis | sībilātrīcum |
Dative | sībilātrīcī | sībilātrīcibus |
Accusative | sībilātrīcem | sībilātrīcēs |
Ablative | sībilātrīce | sībilātrīcibus |
Vocative | sībilātrīx | sībilātrīcēs |
Related terms
editDescendants
edit- Translingual: Anas sibilatrix, Phacellodomus sibilatrix, Phylloscopus sibilatrix, Syrigma sibilatrix
References
edit- “sībĭlātrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sībĭlātrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,436/1.