siekaniec

See also: Siekaniec

Polish

Etymology

From siekanie +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕɛˈka.ɲɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲɛt͡s
• Syllabification: sie‧ka‧niec
• Homophone: Siekaniec

Noun

siekaniec m animal

1. small lead or iron shot (ammunition) used in a blunderbuss or gun (cannon)
2. (historical) type of currency used in Poland in the early Middle Ages

Declension

Declension of siekaniec

	singular	plural
nominative	siekaniec	siekańce
genitive	siekańca	siekańców
dative	siekańcowi	siekańcom
accusative	siekańca	siekańce
instrumental	siekańcem	siekańcami
locative	siekańcu	siekańcach
vocative	siekańcu	siekańce

Further reading

• siekaniec in Polish dictionaries at PWN