Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of simulō.

Participle edit

simulātus (feminine simulāta, neuter simulātum); first/second-declension participle

  1. imitated

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative simulātus simulāta simulātum simulātī simulātae simulāta
Genitive simulātī simulātae simulātī simulātōrum simulātārum simulātōrum
Dative simulātō simulātō simulātīs
Accusative simulātum simulātam simulātum simulātōs simulātās simulāta
Ablative simulātō simulātā simulātō simulātīs
Vocative simulāte simulāta simulātum simulātī simulātae simulāta

References edit

  • simulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • crocodiles' tears: lacrimae simulatae