Hungarian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

sivatag +‎ -a (his/her/its, possessive suffix)

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈʃivɒtɒɡɒ]
  • Hyphenation: si‧va‧ta‧ga

Noun

edit

sivataga

  1. third-person singular single-possession possessive of sivatag

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative sivataga
accusative sivatagát
dative sivatagának
instrumental sivatagával
causal-final sivatagáért
translative sivatagává
terminative sivatagáig
essive-formal sivatagaként
essive-modal sivatagául
inessive sivatagában
superessive sivatagán
adessive sivatagánál
illative sivatagába
sublative sivatagára
allative sivatagához
elative sivatagából
delative sivatagáról
ablative sivatagától
non-attributive
possessive - singular
sivatagáé
non-attributive
possessive - plural
sivatagáéi