skřípnout
Czech
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editskřípnout pf
Conjugation
editConjugation
Infinitive | skřípnout, skřípnouti | Active adjective | skřípnuvší |
---|---|---|---|
Verbal noun | — | Passive adjective | — |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | skřípnu | skřípneme | — | skřípněme |
2nd person | skřípneš | skřípnete | skřípni | skřípněte |
3rd person | skřípne | skřípnou | — | — |
The verb skřípnout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | skřípl | skřípli | skřípnut | skřípnuti |
masculine inanimate | skříply | skřípnuty | ||
feminine | skřípla | skřípnuta | ||
neuter | skříplo | skřípla | skřípnuto | skřípnuta |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | skřípnuv |
feminine + neuter singular | — | skřípnuvši |
plural | — | skřípnuvše |
Synonyms
editDerived terms
editSee also
editFurther reading
edit- “skřípnouti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935-1957
- “skřípnouti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “skřípnout”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)