skeema
Finnish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin schēma, from Ancient Greek σχῆμᾰ (skhêma).
Pronunciation edit
Noun edit
skeema
Declension edit
Inflection of skeema (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | skeema | skeemat | ||
genitive | skeeman | skeemojen | ||
partitive | skeemaa | skeemoja | ||
illative | skeemaan | skeemoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | skeema | skeemat | ||
accusative | nom. | skeema | skeemat | |
gen. | skeeman | |||
genitive | skeeman | skeemojen skeemainrare | ||
partitive | skeemaa | skeemoja | ||
inessive | skeemassa | skeemoissa | ||
elative | skeemasta | skeemoista | ||
illative | skeemaan | skeemoihin | ||
adessive | skeemalla | skeemoilla | ||
ablative | skeemalta | skeemoilta | ||
allative | skeemalle | skeemoille | ||
essive | skeemana | skeemoina | ||
translative | skeemaksi | skeemoiksi | ||
abessive | skeematta | skeemoitta | ||
instructive | — | skeemoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “skeema”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03