skurczenie

Polish

Etymology

From skurczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /skurˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: skur‧cze‧nie

Noun

skurczenie n

1. verbal noun of skurczyć

Declension

Declension of skurczenie

	singular
nominative	skurczenie
genitive	skurczenia
dative	skurczeniu
accusative	skurczenie
instrumental	skurczeniem
locative	skurczeniu
vocative	skurczenie

Further reading

• skurczenie in Polish dictionaries at PWN