snáith

See also: Snaith

Irish

Pronunciation

(Ulster) IPA^(key): /sˠn̪ˠɑːiç/

Verb

snáith (present analytic snáitheann, future analytic snáithfidh, verbal noun snáthadh, past participle snáite)

to sup
to use as relish

Conjugation

conjugation of snáith (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	snáithim	snáitheann tú; snáithir^†	snáitheann sé, sí	snáithimid	snáitheann sibh	snáitheann siad; snáithid^†	a shnáitheann; a shnáitheas / a snáitheann; a snáitheas	snáitear
	past	shnáith mé; shnáitheas	shnáith tú; shnáithis	shnáith sé, sí	shnáitheamar; shnáith muid	shnáith sibh; shnáitheabhair	shnáith siad; shnáitheadar	a shnáith / ar shnáith*	snáitheadh
	past habitual	shnáithinn / snáithinn‡‡	shnáiteá / snáiteá‡‡	shnáitheadh sé, sí / snáitheadh sé, sí‡‡	shnáithimis; shnáitheadh muid / snáithimis‡‡; snáitheadh muid‡‡	shnáitheadh sibh / snáitheadh sibh‡‡	shnáithidís; shnáitheadh siad / snáithidís‡‡; snáitheadh siad‡‡	a shnáitheadh / a snáitheadh*	shnáití / snáití‡‡
future		snáithfidh mé; snáithfead	snáithfidh tú; snáithfir^†	snáithfidh sé, sí	snáithfimid; snáithfidh muid	snáithfidh sibh	snáithfidh siad; snáithfid^†	a shnáithfidh; a shnáithfeas / a snáithfidh; a snáithfeas	snáithfear
conditional		shnáithfinn / snáithfinn‡‡	shnáithfeá / snáithfeá‡‡	shnáithfeadh sé, sí / snáithfeadh sé, sí‡‡	shnáithfimis; shnáithfeadh muid / snáithfimis‡‡; snáithfeadh muid‡‡	shnáithfeadh sibh / snáithfeadh sibh‡‡	shnáithfidís; shnáithfeadh siad / snáithfidís‡‡; snáithfeadh siad‡‡	a shnáithfeadh / a snáithfeadh*	shnáithfí / snáithfí‡‡
subjunctive	present	go snáithe mé; go snáithead^†	go snáithe tú; go snáithir^†	go snáithe sé, sí	go snáithimid; go snáithe muid	go snáithe sibh	go snáithe siad; go snáithid^†	—	go snáitear
subjunctive	past	dá snáithinn	dá snáiteá	dá snáitheadh sé, sí	dá snáithimis; dá snáitheadh muid	dá snáitheadh sibh	dá snáithidís; dá snáitheadh siad	—	dá snáití
imperative		snáithim	snáith	snáitheadh sé, sí	snáithimis	snáithigí; snáithidh^†	snáithidís	—	snáitear
verbal noun		snáthadh
past participle		snáite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
snáith	shnáith after an, tsnáith	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.