snarka

Icelandic

snarka (weak verb, third-person singular past indicative snarkaði, supine snarkað)

snarka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að snarka
supine (sagnbót)		snarkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		snarkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég snarka	við snörkum	present (nútíð)	ég snarki	við snörkum
	þú snarkar	þið snarkið		þú snarkir	þið snarkið
	hann, hún, það snarkar	þeir, þær, þau snarka		hann, hún, það snarki	þeir, þær, þau snarki

past (þátíð)	ég snarkaði	við snörkuðum	past (þátíð)	ég snarkaði	við snörkuðum
	þú snarkaðir	þið snörkuðuð		þú snarkaðir	þið snörkuðuð
	hann, hún, það snarkaði	þeir, þær, þau snörkuðu		hann, hún, það snarkaði	þeir, þær, þau snörkuðu

imperative (boðháttur)	snarka (þú)	snarkið (þið)
	snarkaðu	snarkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

snarka (present snarkar, preterite snarkade, supine snarkat, imperative snarka)

Conjugation of snarka (weak)

	Active		Passive
Infinitive	snarka		snarkas
Supine	snarkat		snarkats
Imperative	snarka		—
Imper. plural¹	snarken		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	snarkar	snarkade	snarkas	snarkades
Ind. plural¹	snarka	snarkade	snarkas	snarkades
Subjunctive²	snarke	snarkade	snarkes	snarkades
	Participles
Present participle	snarkande
Past participle	—
¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.