sobowtór

Polish

Etymology

Calque of German Doppelgänger, equivalent to siebie +‎ wtóry.

Pronunciation

• IPA^(key): /sɔˈbɔf.tur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔftur
• Syllabification: so‧bow‧tór

Noun

sobowtór m pers

1. lookalike
2. doppelganger, double (person resembling or standing for another)

Declension

Declension of sobowtór

	singular	plural
nominative	sobowtór	sobowtóry/sobowtórzy/sobowtórowie
genitive	sobowtóra	sobowtórów
dative	sobowtórowi	sobowtórom
accusative	sobowtóra	sobowtórów
instrumental	sobowtórem	sobowtórami
locative	sobowtórze	sobowtórach
vocative	sobowtórze	sobowtóry/sobowtórzy/sobowtórowie

Further reading

• sobowtór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sobowtór in Polish dictionaries at PWN