solmiminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editsolmiminen
- verbal noun of solmia
- tying, knotting
- concluding (an agreement, etc.)
Declension
editInflection of solmiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | solmiminen | solmimiset | ||
genitive | solmimisen | solmimisten solmimisien | ||
partitive | solmimista | solmimisia | ||
illative | solmimiseen | solmimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | solmiminen | solmimiset | ||
accusative | nom. | solmiminen | solmimiset | |
gen. | solmimisen | |||
genitive | solmimisen | solmimisten solmimisien | ||
partitive | solmimista | solmimisia | ||
inessive | solmimisessa | solmimisissa | ||
elative | solmimisesta | solmimisista | ||
illative | solmimiseen | solmimisiin | ||
adessive | solmimisella | solmimisilla | ||
ablative | solmimiselta | solmimisilta | ||
allative | solmimiselle | solmimisille | ||
essive | solmimisena | solmimisina | ||
translative | solmimiseksi | solmimisiksi | ||
abessive | solmimisetta | solmimisitta | ||
instructive | — | solmimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |