Finnish edit

Etymology edit

solmia +‎ -utua

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈsolmiu̯tuɑˣ/, [ˈs̠o̞lmiu̯ˌt̪uɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -uɑ
  • Syllabification(key): sol‧miu‧tu‧a

Verb edit

solmiutua

  1. (intransitive) to be tied or knotted
  2. (intransitive) to be concluded (of an agreement)

Conjugation edit

Inflection of solmiutua (Kotus type 52*F/sanoa, t-d gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. solmiudun en solmiudu 1st sing. olen solmiutunut en ole solmiutunut
2nd sing. solmiudut et solmiudu 2nd sing. olet solmiutunut et ole solmiutunut
3rd sing. solmiutuu ei solmiudu 3rd sing. on solmiutunut ei ole solmiutunut
1st plur. solmiudumme emme solmiudu 1st plur. olemme solmiutuneet emme ole solmiutuneet
2nd plur. solmiudutte ette solmiudu 2nd plur. olette solmiutuneet ette ole solmiutuneet
3rd plur. solmiutuvat eivät solmiudu 3rd plur. ovat solmiutuneet eivät ole solmiutuneet
passive solmiudutaan ei solmiuduta passive on solmiuduttu ei ole solmiuduttu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. solmiuduin en solmiutunut 1st sing. olin solmiutunut en ollut solmiutunut
2nd sing. solmiuduit et solmiutunut 2nd sing. olit solmiutunut et ollut solmiutunut
3rd sing. solmiutui ei solmiutunut 3rd sing. oli solmiutunut ei ollut solmiutunut
1st plur. solmiuduimme emme solmiutuneet 1st plur. olimme solmiutuneet emme olleet solmiutuneet
2nd plur. solmiuduitte ette solmiutuneet 2nd plur. olitte solmiutuneet ette olleet solmiutuneet
3rd plur. solmiutuivat eivät solmiutuneet 3rd plur. olivat solmiutuneet eivät olleet solmiutuneet
passive solmiuduttiin ei solmiuduttu passive oli solmiuduttu ei ollut solmiuduttu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. solmiutuisin en solmiutuisi 1st sing. olisin solmiutunut en olisi solmiutunut
2nd sing. solmiutuisit et solmiutuisi 2nd sing. olisit solmiutunut et olisi solmiutunut
3rd sing. solmiutuisi ei solmiutuisi 3rd sing. olisi solmiutunut ei olisi solmiutunut
1st plur. solmiutuisimme emme solmiutuisi 1st plur. olisimme solmiutuneet emme olisi solmiutuneet
2nd plur. solmiutuisitte ette solmiutuisi 2nd plur. olisitte solmiutuneet ette olisi solmiutuneet
3rd plur. solmiutuisivat eivät solmiutuisi 3rd plur. olisivat solmiutuneet eivät olisi solmiutuneet
passive solmiuduttaisiin ei solmiuduttaisi passive olisi solmiuduttu ei olisi solmiuduttu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. solmiudu älä solmiudu 2nd sing.
3rd sing. solmiutukoon älköön solmiutuko 3rd sing. olkoon solmiutunut älköön olko solmiutunut
1st plur. solmiutukaamme älkäämme solmiutuko 1st plur.
2nd plur. solmiutukaa älkää solmiutuko 2nd plur.
3rd plur. solmiutukoot älkööt solmiutuko 3rd plur. olkoot solmiutuneet älkööt olko solmiutuneet
passive solmiuduttakoon älköön solmiuduttako passive olkoon solmiuduttu älköön olko solmiuduttu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. solmiutunen en solmiutune 1st sing. lienen solmiutunut en liene solmiutunut
2nd sing. solmiutunet et solmiutune 2nd sing. lienet solmiutunut et liene solmiutunut
3rd sing. solmiutunee ei solmiutune 3rd sing. lienee solmiutunut ei liene solmiutunut
1st plur. solmiutunemme emme solmiutune 1st plur. lienemme solmiutuneet emme liene solmiutuneet
2nd plur. solmiutunette ette solmiutune 2nd plur. lienette solmiutuneet ette liene solmiutuneet
3rd plur. solmiutunevat eivät solmiutune 3rd plur. lienevät solmiutuneet eivät liene solmiutuneet
passive solmiuduttaneen ei solmiuduttane passive lienee solmiuduttu ei liene solmiuduttu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st solmiutua present solmiutuva solmiuduttava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st solmiutuakseni solmiutuaksemme
2nd solmiutuaksesi solmiutuaksenne
3rd solmiutuakseen
solmiutuaksensa
past solmiutunut solmiuduttu
2nd inessive2 solmiutuessa solmiuduttaessa agent3 solmiutuma
Possessive forms
Person sing. plur.
1st solmiutuessani solmiutuessamme
2nd solmiutuessasi solmiutuessanne
3rd solmiutuessaan
solmiutuessansa
negative solmiutumaton
instructive solmiutuen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive solmiutumassa
elative solmiutumasta
illative solmiutumaan
adessive solmiutumalla
abessive solmiutumatta
instructive solmiutuman solmiuduttaman
4th4 verbal noun solmiutuminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st solmiutumaisillani solmiutumaisillamme
2nd solmiutumaisillasi solmiutumaisillanne
3rd solmiutumaisillaan
solmiutumaisillansa

Further reading edit