spółgłoskowy

Polish

Etymology

From spółgłoska +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /spuw.ɡwɔsˈkɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: spół‧głos‧ko‧wy

Adjective

spółgłoskowy (not comparable, no derived adverb)

1. (phonetics, relational) consonant, consonantal

Declension

Declension of spółgłoskowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	spółgłoskowy		spółgłoskowa	spółgłoskowe	spółgłoskowi	spółgłoskowe
genitive	spółgłoskowego		spółgłoskowej	spółgłoskowego	spółgłoskowych
dative	spółgłoskowemu		spółgłoskowej	spółgłoskowemu	spółgłoskowym
accusative	spółgłoskowego	spółgłoskowy	spółgłoskową	spółgłoskowe	spółgłoskowych	spółgłoskowe
instrumental	spółgłoskowym		spółgłoskową	spółgłoskowym	spółgłoskowymi
locative	spółgłoskowym		spółgłoskowej	spółgłoskowym	spółgłoskowych

Derived terms

noun

• zbitka spółgłoskowa

 

Further reading

• spółgłoskowy in Polish dictionaries at PWN