specyfik

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /spɛˈt͡sɨ.fik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨfik
• Syllabification: spe‧cy‧fik

Etymology 1

Borrowed from French spécifique, from Old French specifique, from Late Latin specificus, from Latin speciēs + faciō.

Noun

specyfik m inan

1. specific (remedy for a specific disease or condition)

   Synonym: lekarstwo

Declension

Declension of specyfik

	singular	plural
nominative	specyfik	specyfiki
genitive	specyfiku	specyfików
dative	specyfikowi	specyfikom
accusative	specyfik	specyfiki
instrumental	specyfikiem	specyfikami
locative	specyfiku	specyfikach
vocative	specyfiku	specyfiki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

specyfik f

1. genitive plural of specyfika

Further reading

• specyfik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• specyfik in Polish dictionaries at PWN