spellingsfout

Dutch

Etymology

Compound of spelling +‎ -s- +‎ fout.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛ.lɪŋsˌfɑu̯t/
• Hyphenation: spel‧lings‧fout

Noun

spellingsfout m or f (plural spellingsfouten)

1. A spelling error, a spelling mistake.

   De leraar wees de studenten op de spellingsfouten in hun opstellen.

   The teacher pointed out the spelling errors in their essays.

   Hij maakte een paar vervelende spellingsfouten in zijn sollicitatiebrief.

   He made a few annoying spelling mistakes in his job application letter.

   Zorg ervoor dat je tekst vrij is van spellingsfouten voordat je het indient.

   Make sure your text is free from spelling errors before submitting it.

   De uitgever corrigeerde alle spellingsfouten voordat het boek werd gedrukt.

   The publisher corrected all the spelling mistakes before printing the book.