spokrewniony
Polish edit
Etymology edit
From spokrewnić + -ony.
Pronunciation edit
Adjective edit
spokrewniony (not comparable, no derived adverb)
Declension edit
Declension of spokrewniony (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | spokrewniony | spokrewniona | spokrewnione | spokrewnieni | spokrewnione | |
genitive | spokrewnionego | spokrewnionej | spokrewnionego | spokrewnionych | ||
dative | spokrewnionemu | spokrewnionej | spokrewnionemu | spokrewnionym | ||
accusative | spokrewnionego | spokrewniony | spokrewnioną | spokrewnione | spokrewnionych | spokrewnione |
instrumental | spokrewnionym | spokrewnioną | spokrewnionym | spokrewnionymi | ||
locative | spokrewnionym | spokrewnionej | spokrewnionym | spokrewnionych |
Participle edit
spokrewniony (passive adjectival)
- passive adjectival participle of spokrewnić
Further reading edit
- spokrewniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spokrewniony in Polish dictionaries at PWN