spræna

Icelandic

Noun

spræna f (genitive singular sprænu, nominative plural sprænur)

1. creek
2. waterjet

Declension

declension of spræna

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	spræna	sprænan	sprænur	sprænurnar
accusative	sprænu	sprænuna	sprænur	sprænurnar
dative	sprænu	sprænunni	sprænum	sprænunum
genitive	sprænu	sprænunnar	spræna	sprænanna

Verb

spræna (weak verb, third-person singular past indicative sprændi, supine sprænt)

1. to spurt
2. to pee

Conjugation

spræna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að spræna
supine (sagnbót)		sprænt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sprænandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég spræni	við sprænum	present (nútíð)	ég spræni	við sprænum
	þú sprænir	þið sprænið		þú sprænir	þið sprænið
	hann, hún, það sprænir	þeir, þær, þau spræna		hann, hún, það spræni	þeir, þær, þau spræni
past (þátíð)	ég sprændi	við sprændum	past (þátíð)	ég sprændi	við sprændum
	þú sprændir	þið sprænduð		þú sprændir	þið sprænduð
	hann, hún, það sprændi	þeir, þær, þau sprændu		hann, hún, það sprændi	þeir, þær, þau sprændu
imperative (boðháttur)	spræn (þú)	sprænið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sprændu	spræniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sprænast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sprænast
supine (sagnbót)		sprænst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sprænandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sprænist	við sprænumst	present (nútíð)	ég sprænist	við sprænumst
	þú sprænist	þið sprænist		þú sprænist	þið sprænist
	hann, hún, það sprænist	þeir, þær, þau sprænast		hann, hún, það sprænist	þeir, þær, þau sprænist
past (þátíð)	ég sprændist	við sprændumst	past (þátíð)	ég sprændist	við sprændumst
	þú sprændist	þið sprændust		þú sprændist	þið sprændust
	hann, hún, það sprændist	þeir, þær, þau sprændust		hann, hún, það sprændist	þeir, þær, þau sprændust
imperative (boðháttur)	sprænst (þú)	sprænist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sprænstu	sprænisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Nynorsk

Noun

spræna f

1. definite singular of spræne