sprawienie

Polish

Etymology

From sprawić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /spraˈvjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: spra‧wie‧nie

Noun

sprawienie n

1. verbal noun of sprawić

Declension

Declension of sprawienie

	singular
nominative	sprawienie
genitive	sprawienia
dative	sprawieniu
accusative	sprawienie
instrumental	sprawieniem
locative	sprawieniu
vocative	sprawienie

Further reading

• sprawienie in Polish dictionaries at PWN