sprzeczny

Polish

Etymology

From sprzeczać +‎ -ny.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈspʂɛt͡ʂnɘ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈspʂɛt͡ʂnɘ/

• Audio 1:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
• Syllabification: sprzecz‧ny

Adjective

sprzeczny (not comparable, derived adverb sprzecznie)

1. inconsistent, contradictory
2. (Kuyavia) Synonym of przeciwny (“opposite”)

Declension

Declension of sprzeczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sprzeczny		sprzeczna	sprzeczne	sprzeczni	sprzeczne
genitive	sprzecznego		sprzecznej	sprzecznego	sprzecznych
dative	sprzecznemu		sprzecznej	sprzecznemu	sprzecznym
accusative	sprzecznego	sprzeczny	sprzeczną	sprzeczne	sprzecznych	sprzeczne
instrumental	sprzecznym		sprzeczną	sprzecznym	sprzecznymi
locative	sprzecznym		sprzecznej	sprzecznym	sprzecznych

Further reading

• sprzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzeczny in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “sprzeczny”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 276