stappa

Icelandic

From Old Norse stappa, from Proto-Germanic *stampōną (“to stamp, squeeze, compress”).

stappa (weak verb, third-person singular past indicative stappaði, supine stappað)

stappa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að stappa
supine (sagnbót)		stappað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		stappandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stappa	við stöppum	present (nútíð)	ég stappi	við stöppum
	þú stappar	þið stappið		þú stappir	þið stappið
	hann, hún, það stappar	þeir, þær, þau stappa		hann, hún, það stappi	þeir, þær, þau stappi

past (þátíð)	ég stappaði	við stöppuðum	past (þátíð)	ég stappaði	við stöppuðum
	þú stappaðir	þið stöppuðuð		þú stappaðir	þið stöppuðuð
	hann, hún, það stappaði	þeir, þær, þau stöppuðu		hann, hún, það stappaði	þeir, þær, þau stöppuðu

imperative (boðháttur)	stappa (þú)	stappið (þið)
	stappaðu	stappiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stappast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að stappast
supine (sagnbót)		stappast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		stappandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég stappast	við stöppumst	present (nútíð)	ég stappist	við stöppumst
	þú stappast	þið stappist		þú stappist	þið stappist
	hann, hún, það stappast	þeir, þær, þau stappast		hann, hún, það stappist	þeir, þær, þau stappist

past (þátíð)	ég stappaðist	við stöppuðumst	past (þátíð)	ég stappaðist	við stöppuðumst
	þú stappaðist	þið stöppuðust		þú stappaðist	þið stöppuðust
	hann, hún, það stappaðist	þeir, þær, þau stöppuðust		hann, hún, það stappaðist	þeir, þær, þau stöppuðust

imperative (boðháttur)	stappast (þú)	stappist (þið)
	stappastu	stappisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

stappaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stappaður	stöppuð	stappað	stappaðir	stappaðar	stöppuð
accusative (þolfall)	stappaðan	stappaða	stappað	stappaða	stappaðar	stöppuð
dative (þágufall)	stöppuðum	stappaðri	stöppuðu	stöppuðum	stöppuðum	stöppuðum
genitive (eignarfall)	stappaðs	stappaðrar	stappaðs	stappaðra	stappaðra	stappaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	stappaði	stappaða	stappaða	stöppuðu	stöppuðu	stöppuðu
accusative (þolfall)	stappaða	stöppuðu	stappaða	stöppuðu	stöppuðu	stöppuðu
dative (þágufall)	stappaða	stöppuðu	stappaða	stöppuðu	stöppuðu	stöppuðu
genitive (eignarfall)	stappaða	stöppuðu	stappaða	stöppuðu	stöppuðu	stöppuðu

stappa f (genitive singular stöppu, nominative plural stöppur)

declension of stappa

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-w1	singular		plural
nominative	stappa	stappan	stöppur	stöppurnar
accusative	stöppu	stöppuna	stöppur	stöppurnar
dative	stöppu	stöppunni	stöppum	stöppunum
genitive	stöppu	stöppunnar	stappa	stappanna

stappa

stappa m or f

stappa f