Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of stringō (tighten, compress).

Pronunciation edit

Participle edit

strictus (feminine stricta, neuter strictum, adverb strictim); first/second-declension participle

  1. tightened, compressed, having been tightened
  2. drawn (a sword)

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative strictus stricta strictum strictī strictae stricta
Genitive strictī strictae strictī strictōrum strictārum strictōrum
Dative strictō strictō strictīs
Accusative strictum strictam strictum strictōs strictās stricta
Ablative strictō strictā strictō strictīs
Vocative stricte stricta strictum strictī strictae stricta

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • strictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • strictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • strictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • strictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to throw oneself on the enemy with drawn sword: strictis gladiis in hostem ferri