strijdmakker
Dutch edit
Etymology edit
From strijd (“strife, battle”) + makker (“mate, comrade”).
Pronunciation edit
Noun edit
strijdmakker m (plural strijdmakkers, diminutive strijdmakkertje n)
From strijd (“strife, battle”) + makker (“mate, comrade”).
strijdmakker m (plural strijdmakkers, diminutive strijdmakkertje n)