strijdtoneel

Dutch

Etymology

Compound of strijd +‎ toneel. First attested in the eighteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɛi̯.toːˌneːl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: strijd‧to‧neel

Noun

strijdtoneel n (plural strijdtonelen, diminutive strijdtoneeltje n)

1. (also figurative) theater of war, theater of battle

Descendants

• Afrikaans: strydtoneel
• → West Frisian: striidtoaniel (calque)