Latin edit

Etymology edit

Present participle of stringō

Participle edit

stringēns (genitive stringentis); third-declension one-termination participle

  1. pressing

Declension edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative stringēns stringentēs stringentia
Genitive stringentis stringentium
Dative stringentī stringentibus
Accusative stringentem stringēns stringentēs
stringentīs
stringentia
Ablative stringente
stringentī1
stringentibus
Vocative stringēns stringentēs stringentia

1When used purely as an adjective.

Descendants edit

  • English: stringent
  • French: étreignant
  • German: stringent
  • Italian: stringente

Swedish edit

Etymology 1 edit

Derived from Latin stringens.

Noun edit

stringens c

  1. stringency
Declension edit
Declension of stringens 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative stringens stringensen
Genitive stringens stringensens
Related terms edit

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun edit

stringens

  1. definite genitive singular of string

Further reading edit