stronnik

Polish

Etymology

From strona +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɔn.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɲik
• Syllabification: stron‧nik

Noun

stronnik m pers (female equivalent stronniczka)

1. follower, henchman, supporter

   Synonym: adherent

Declension

Declension of stronnik

	singular	plural
nominative	stronnik	stronnicy/stronniki (deprecative)
genitive	stronnika	stronników
dative	stronnikowi	stronnikom
accusative	stronnika	stronników
instrumental	stronnikiem	stronnikami
locative	stronniku	stronnikach
vocative	stronniku	stronnicy

Derived terms

adjective

• stronniczy

 

noun

• stronnictwo

 

Related terms

adverb

• stronniczo

 

noun

• stronniczość

 

Further reading

• stronnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stronnik in Polish dictionaries at PWN