strzelec

See also: Strzelec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strzelec, from Proto-Slavic *strělьcь. By surface analysis, strzelać +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstʂɛ.lɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɛt͡s
• Syllabification: strze‧lec
• Homophone: Strzelec

Noun

strzelec m pers (female equivalent strzelczyni, related adjective strzelecki)

1. marksman, shooter

Declension

Declension of strzelec

	singular	plural
nominative	strzelec	strzelcy/strzelce (deprecative)
genitive	strzelca	strzelców
dative	strzelcowi	strzelcom
accusative	strzelca	strzelców
instrumental	strzelcem	strzelcami
locative	strzelcu	strzelcach
vocative	strzelcu/strzelcze	strzelcy

Derived terms

nouns

• strzelectwo

 

Further reading

• strzelec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• strzelec in Polish dictionaries at PWN