subauditio

Latin

Etymology

From subaudiō (“understand”) +‎ -tiō.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /su.bau̯ˈdi.ti.oː/, [s̠ʊbäu̯ˈd̪ɪt̪ioː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /su.bau̯ˈdit.t͡si.o/, [subäu̯ˈd̪it̪ː͡s̪io]

Noun

subauditiō f (genitive subauditiōnis); third declension

1. an understanding

Declension

Third-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	subauditiō	subauditiōnēs
Genitive	subauditiōnis	subauditiōnum
Dative	subauditiōnī	subauditiōnibus
Accusative	subauditiōnem	subauditiōnēs
Ablative	subauditiōne	subauditiōnibus
Vocative	subauditiō	subauditiōnēs

References

• “subauditio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• subauditio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.