superciliaris
Latin edit
Etymology edit
supercilium + -āris
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /su.per.ki.liˈaː.ris/, [s̠ʊpɛrkɪlʲiˈäːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.per.t͡ʃi.liˈa.ris/, [supert͡ʃiliˈäːris]
Adjective edit
superciliāris (neuter superciliāre); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | superciliāris | superciliāre | superciliārēs | superciliāria | |
Genitive | superciliāris | superciliārium | |||
Dative | superciliārī | superciliāribus | |||
Accusative | superciliārem | superciliāre | superciliārēs superciliārīs |
superciliāria | |
Ablative | superciliārī | superciliāribus | |||
Vocative | superciliāris | superciliāre | superciliārēs | superciliāria |