Finnish edit

Etymology edit

suvi +‎ -htia

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈsuʋehtiɑˣ/, [ˈs̠uʋe̞hˌt̪iɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -iɑ
  • Syllabification(key): su‧veh‧ti‧a

Verb edit

suvehtia (archaic)

  1. to spend a summer

Conjugation edit

Inflection of suvehtia (Kotus type 61*F/sallia, t-d gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. suvehdin en suvehdi 1st sing. olen suvehtinut en ole suvehtinut
2nd sing. suvehdit et suvehdi 2nd sing. olet suvehtinut et ole suvehtinut
3rd sing. suvehtii ei suvehdi 3rd sing. on suvehtinut ei ole suvehtinut
1st plur. suvehdimme emme suvehdi 1st plur. olemme suvehtineet emme ole suvehtineet
2nd plur. suvehditte ette suvehdi 2nd plur. olette suvehtineet ette ole suvehtineet
3rd plur. suvehtivat eivät suvehdi 3rd plur. ovat suvehtineet eivät ole suvehtineet
passive suvehditaan ei suvehdita passive on suvehdittu ei ole suvehdittu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. suvehdin en suvehtinut 1st sing. olin suvehtinut en ollut suvehtinut
2nd sing. suvehdit et suvehtinut 2nd sing. olit suvehtinut et ollut suvehtinut
3rd sing. suvehti ei suvehtinut 3rd sing. oli suvehtinut ei ollut suvehtinut
1st plur. suvehdimme emme suvehtineet 1st plur. olimme suvehtineet emme olleet suvehtineet
2nd plur. suvehditte ette suvehtineet 2nd plur. olitte suvehtineet ette olleet suvehtineet
3rd plur. suvehtivat eivät suvehtineet 3rd plur. olivat suvehtineet eivät olleet suvehtineet
passive suvehdittiin ei suvehdittu passive oli suvehdittu ei ollut suvehdittu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. suvehtisin en suvehtisi 1st sing. olisin suvehtinut en olisi suvehtinut
2nd sing. suvehtisit et suvehtisi 2nd sing. olisit suvehtinut et olisi suvehtinut
3rd sing. suvehtisi ei suvehtisi 3rd sing. olisi suvehtinut ei olisi suvehtinut
1st plur. suvehtisimme emme suvehtisi 1st plur. olisimme suvehtineet emme olisi suvehtineet
2nd plur. suvehtisitte ette suvehtisi 2nd plur. olisitte suvehtineet ette olisi suvehtineet
3rd plur. suvehtisivat eivät suvehtisi 3rd plur. olisivat suvehtineet eivät olisi suvehtineet
passive suvehdittaisiin ei suvehdittaisi passive olisi suvehdittu ei olisi suvehdittu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. suvehdi älä suvehdi 2nd sing.
3rd sing. suvehtikoon älköön suvehtiko 3rd sing. olkoon suvehtinut älköön olko suvehtinut
1st plur. suvehtikaamme älkäämme suvehtiko 1st plur.
2nd plur. suvehtikaa älkää suvehtiko 2nd plur.
3rd plur. suvehtikoot älkööt suvehtiko 3rd plur. olkoot suvehtineet älkööt olko suvehtineet
passive suvehdittakoon älköön suvehdittako passive olkoon suvehdittu älköön olko suvehdittu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. suvehtinen en suvehtine 1st sing. lienen suvehtinut en liene suvehtinut
2nd sing. suvehtinet et suvehtine 2nd sing. lienet suvehtinut et liene suvehtinut
3rd sing. suvehtinee ei suvehtine 3rd sing. lienee suvehtinut ei liene suvehtinut
1st plur. suvehtinemme emme suvehtine 1st plur. lienemme suvehtineet emme liene suvehtineet
2nd plur. suvehtinette ette suvehtine 2nd plur. lienette suvehtineet ette liene suvehtineet
3rd plur. suvehtinevat eivät suvehtine 3rd plur. lienevät suvehtineet eivät liene suvehtineet
passive suvehdittaneen ei suvehdittane passive lienee suvehdittu ei liene suvehdittu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st suvehtia present suvehtiva suvehdittava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st suvehtiakseni suvehtiaksemme
2nd suvehtiaksesi suvehtiaksenne
3rd suvehtiakseen
suvehtiaksensa
past suvehtinut suvehdittu
2nd inessive2 suvehtiessa suvehdittaessa agent3 suvehtima
Possessive forms
Person sing. plur.
1st suvehtiessani suvehtiessamme
2nd suvehtiessasi suvehtiessanne
3rd suvehtiessaan
suvehtiessansa
negative suvehtimaton
instructive suvehtien 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive suvehtimassa
elative suvehtimasta
illative suvehtimaan
adessive suvehtimalla
abessive suvehtimatta
instructive suvehtiman suvehdittaman
4th4 verbal noun suvehtiminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st suvehtimaisillani suvehtimaisillamme
2nd suvehtimaisillasi suvehtimaisillanne
3rd suvehtimaisillaan
suvehtimaisillansa

Further reading edit