sylaba

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin syllaba, from Ancient Greek συλλαβή (sullabḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /sɘˈla.ba/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aba
• Syllabification: sy‧la‧ba

Noun

sylaba f

1. (phonology) syllable (unit of speech)

   Synonym: zgłoska

Declension

Declension of sylaba

	singular	plural
nominative	sylaba	sylaby
genitive	sylaby	sylab
dative	sylabie	sylabom
accusative	sylabę	sylaby
instrumental	sylabą	sylabami
locative	sylabie	sylabach
vocative	sylabo	sylaby

Derived terms

adjectives

• asylabiczny
• niesylabiczny
• sylabiczny
• sylabizacyjny
• sylabotoniczny
• sylabotwórczy
• sylabowy

 

nouns

• asylabizm
• sylabar
• sylabariusz
• sylabiczność
• sylabik
• sylabika
• sylabista
• sylabizacja
• sylabizm
• sylabizówka
• sylabotoniczność
• sylabotonik
• sylabotonika
• sylabotonista
• sylabotonizm
• sylabowiec

 

verbs

• odsylabizować
• przesylabizować
• sylabizować

 

Further reading

• sylaba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sylaba in Polish dictionaries at PWN