szafa

Polish

Etymology

Borrowed from German Schaff, from Middle High German schaf, from Old High German scaph, from Proto-Germanic *skapą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂa.fa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -afa
• Syllabification: sza‧fa

Noun

szafa f (diminutive szafka)

1. cupboard
2. wardrobe, closet

Declension

Declension of szafa

	singular	plural
nominative	szafa	szafy
genitive	szafy	szaf
dative	szafie	szafom
accusative	szafę	szafy
instrumental	szafą	szafami
locative	szafie	szafach
vocative	szafo	szafy

Related terms

• szafa grająca

 

Further reading

• szafa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szafa in Polish dictionaries at PWN