szafa

Polish

Etymology

Borrowed from German Schaff, from Middle High German schaf, from Old High German scaph, from Proto-Germanic *skapą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂa.fa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afa
• Syllabification: sza‧fa

Noun

szafa f (diminutive szafka)

1. cupboard
2. wardrobe, closet

   szafa wnękowa ― built-in closet

Declension

Declension of szafa

	singular	plural
nominative	szafa	szafy
genitive	szafy	szaf
dative	szafie	szafom
accusative	szafę	szafy
instrumental	szafą	szafami
locative	szafie	szafach
vocative	szafo	szafy

Related terms

• szafa grająca

 

Further reading

• szafa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szafa in Polish dictionaries at PWN