szczęśliwy

Polish

Etymology

From szczęście +‎ -liwy. Compare Czech šťastlivý and Russian счастли́вый (sčastlívyj).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂt͡ʂɛɲɕˈli.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: szczęś‧li‧wy

Adjective

szczęśliwy (comparative szczęśliwszy, superlative najszczęśliwszy, derived adverb szczęśliwie)

1. lucky; fortunate
2. happy (enjoying peace, comfort, etc; contented, joyous)

Declension

Declension of szczęśliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	szczęśliwy		szczęśliwa	szczęśliwe	szczęśliwi	szczęśliwe
genitive	szczęśliwego		szczęśliwej	szczęśliwego	szczęśliwych
dative	szczęśliwemu		szczęśliwej	szczęśliwemu	szczęśliwym
accusative	szczęśliwego	szczęśliwy	szczęśliwą	szczęśliwe	szczęśliwych	szczęśliwe
instrumental	szczęśliwym		szczęśliwą	szczęśliwym	szczęśliwymi
locative	szczęśliwym		szczęśliwej	szczęśliwym	szczęśliwych

Derived terms

verb

• unieszczęśliwić

 

Further reading

• szczęśliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczęśliwy in Polish dictionaries at PWN