szczyl

Polish

Etymology

From szczać +‎ -yl.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂt͡ʂɨl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨl
• Syllabification: szczyl

Noun

szczyl m pers

1. (colloquial, derogatory) brat

   Synonyms: gówniarz, smarkacz

Declension

Declension of szczyl

	singular	plural
nominative	szczyl	szczyle
genitive	szczyla	szczyli
dative	szczylowi	szczylom
accusative	szczyla	szczyli
instrumental	szczylem	szczylami
locative	szczylu	szczylach
vocative	szczylu	szczyle

Further reading

• szczyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczyl in Polish dictionaries at PWN