szkieł

Polish

Etymology

Borrowed from Greek σκύλα (skýla).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkjɛw/
• Rhymes: -ɛw
• Syllabification: szkieł

Noun

szkieł m pers

1. (Poznań, colloquial) police officer, cop

   Synonyms: glina, gliniarz

Declension

Declension of szkieł

	singular	plural
nominative	szkieł	szkiełów
genitive	szkła	szkłów
dative	szkłowi	szkłom
accusative	szkła	szkłów
instrumental	szkłem	szkłami
locative	szkle	szkłach
vocative	szkle	szkiełów

Derived terms

noun

• szkiełownia

 

Noun

szkieł n

1. genitive plural of szkło

Further reading

• szkieł in Polish dictionaries at PWN