szkutnik

Polish

Etymology

From szkuta (“punt, flat-bottomed river boat”) +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂkut.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utɲik
• Syllabification: szkut‧nik

Noun

szkutnik m pers (female equivalent szkutniczka)

1. boatwright

Declension

Declension of szkutnik

	singular	plural
nominative	szkutnik	szkutnicy/szkutniki (deprecative)
genitive	szkutnika	szkutników
dative	szkutnikowi	szkutnikom
accusative	szkutnika	szkutników
instrumental	szkutnikiem	szkutnikami
locative	szkutniku	szkutnikach
vocative	szkutniku	szkutnicy

Further reading

• szkutnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szkutnik in Polish dictionaries at PWN