sztalaktit

Hungarian

Etymology

From German Stalaktit (“stalactite”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈstɒlɒktit]
• Hyphenation: szta‧lak‧tit
• Rhymes: -it

Noun

sztalaktit (plural sztalaktitok)

1. (geology) stalactite (secondary mineral deposit of calcium carbonate or another mineral that hangs from the roof of a cave)

   Synonym: függőcseppkő

   Coordinate term: sztalagmit

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	sztalaktit	sztalaktitok
accusative	sztalaktitot	sztalaktitokat
dative	sztalaktitnak	sztalaktitoknak
instrumental	sztalaktittal	sztalaktitokkal
causal-final	sztalaktitért	sztalaktitokért
translative	sztalaktittá	sztalaktitokká
terminative	sztalaktitig	sztalaktitokig
essive-formal	sztalaktitként	sztalaktitokként
essive-modal	—	—
inessive	sztalaktitban	sztalaktitokban
superessive	sztalaktiton	sztalaktitokon
adessive	sztalaktitnál	sztalaktitoknál
illative	sztalaktitba	sztalaktitokba
sublative	sztalaktitra	sztalaktitokra
allative	sztalaktithoz	sztalaktitokhoz
elative	sztalaktitból	sztalaktitokból
delative	sztalaktitról	sztalaktitokról
ablative	sztalaktittól	sztalaktitoktól
non-attributive possessive - singular	sztalaktité	sztalaktitoké
non-attributive possessive - plural	sztalaktitéi	sztalaktitokéi

Possessive forms of sztalaktit
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	sztalaktitom	sztalaktitjaim
2nd person sing.	sztalaktitod	sztalaktitjaid
3rd person sing.	sztalaktitja	sztalaktitjai
1st person plural	sztalaktitunk	sztalaktitjaink
2nd person plural	sztalaktitotok	sztalaktitjaitok
3rd person plural	sztalaktitjuk	sztalaktitjaik