sztorc

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian сторч (storč).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂtɔrt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrt͡s
• Syllabification: sztorc

Noun

sztorc m inan

1. (archaic) edge, ridge, rim

   Synonym: krawędź

Declension

Declension of sztorc

	singular	plural
nominative	sztorc	sztorce
genitive	sztorcu	sztorców
dative	sztorcowi	sztorcom
accusative	sztorc	sztorce
instrumental	sztorcem	sztorcami
locative	sztorcu	sztorcach
vocative	sztorcu	sztorce

Derived terms

adjective

• sztorcowy

 

adverb

• na sztorc

 

verbs

• obsztorcować pf
• sztorcować impf

 

Further reading

• sztorc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztorc in Polish dictionaries at PWN