szum

See also: Szum

Polish

szum

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂum/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -um
• Syllabification: szum
• Homophone: Szum

Etymology 1

Inherited from Old Polish szum, from Proto-Slavic *šumъ.

Noun

szum m inan

1. sough, noise
2. noise (unwanted part of a signal)
3. hype

Declension

Declension of szum

	singular	plural
nominative	szum	szumy
genitive	szumu	szumów
dative	szumowi	szumom
accusative	szum	szumy
instrumental	szumem	szumami
locative	szumie	szumach
vocative	szumie	szumy

Derived terms

adjectives

• bezszumny
• bezszumowy
• szumny
• szumowy

 

adverb

• bezszumnie

 

noun

• bezszumność

 

verbs

• szumieć impf, wyszumieć pf

 

Etymology 2

Borrowed from German Schaum.

Noun

szum m inan

1. scum (layer of impurities on the surface of liquid)

Derived terms

nouns

• szumowina
• szumówka

 

verbs

• szumować impf

 

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

szum

1. second-person singular imperative of szumieć

Further reading

• szum in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szum in Polish dictionaries at PWN