szynka

See also: szynką

Polish

Etymology

Borrowed from German Schinken, from Middle High German schinke, from Old High German scinco, from Proto-West Germanic *skinkō, from Proto-Germanic *skinkô, *skinkō, from Proto-Indo-European *(s)keng-. Compare German Schinken, Swedish skinka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂɘŋka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘŋka
• Syllabification: szyn‧ka

Noun

szynka f (diminutive szyneczka)

1. ham (thigh of a hog cured for food)

Declension

Declension of szynka

	singular	plural
nominative	szynka	szynki
genitive	szynki	szynek
dative	szynce	szynkom
accusative	szynkę	szynki
instrumental	szynką	szynkami
locative	szynce	szynkach
vocative	szynko	szynki

Derived terms

adjective

• szynkowy

 

verb

• szynkować impf

 

Further reading

• szynka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szynka in Polish dictionaries at PWN