témáim
Hungarian
editEtymology
edittéma + -im (possessive suffix)
Pronunciation
editNoun
edittémáim
Declension
editInflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | témáim |
accusative | — | témáimat |
dative | — | témáimnak |
instrumental | — | témáimmal |
causal-final | — | témáimért |
translative | — | témáimmá |
terminative | — | témáimig |
essive-formal | — | témáimként |
essive-modal | — | témáimul |
inessive | — | témáimban |
superessive | — | témáimon |
adessive | — | témáimnál |
illative | — | témáimba |
sublative | — | témáimra |
allative | — | témáimhoz |
elative | — | témáimból |
delative | — | témáimról |
ablative | — | témáimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | témáimé |
non-attributive possessive - plural |
— | témáiméi |