targnięcie

Polish

Etymology

From targnąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /tarˈɡɲɛɲ.t͡ɕɛ/
• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: tar‧gnię‧cie

Noun

targnięcie n

1. verbal noun of targnąć

Declension

Declension of targnięcie

	singular
nominative	targnięcie
genitive	targnięcia
dative	targnięciu
accusative	targnięcie
instrumental	targnięciem
locative	targnięciu
vocative	targnięcie

Further reading

• targnięcie in Polish dictionaries at PWN