targnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish targnąć. By surface analysis, targać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtar.ɡnɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arɡnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: tar‧gnąć

Verb

targnąć pf (imperfective targać)

1. (transitive) to jerk, to lug, to toss around
2. (reflexive with się, colloquial) to do something violently

Conjugation

Conjugation of targnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		targnąć
future tense	1st	targnę			targniemy
	2nd	targniesz			targniecie
	3rd	targnie			targną
	impersonal	targnie się
past tense	1st	targnąłem, -(e)m targnął	targnęłam, -(e)m targnęła	targnęłom, -(e)m targnęło	targnęliśmy, -(e)śmy targnęli	targnęłyśmy, -(e)śmy targnęły
	2nd	targnąłeś, -(e)ś targnął	targnęłaś, -(e)ś targnęła	targnęłoś, -(e)ś targnęło	targnęliście, -(e)ście targnęli	targnęłyście, -(e)ście targnęły
	3rd	targnął	targnęła	targnęło	targnęli	targnęły
	impersonal	targnięto
conditional	1st	targnąłbym, bym targnął	targnęłabym, bym targnęła	targnęłobym, bym targnęło	targnęlibyśmy, byśmy targnęli	targnęłybyśmy, byśmy targnęły
	2nd	targnąłbyś, byś targnął	targnęłabyś, byś targnęła	targnęłobyś, byś targnęło	targnęlibyście, byście targnęli	targnęłybyście, byście targnęły
	3rd	targnąłby, by targnął	targnęłaby, by targnęła	targnęłoby, by targnęło	targnęliby, by targnęli	targnęłyby, by targnęły
	impersonal	targnięto by
imperative	1st	niech targnę			targnijmy
	2nd	targnij			targnijcie
	3rd	niech targnie			niech targną
passive adjectival participle		targnięty	targnięta	targnięte	targnięci	targnięte
anterior adverbial participle		targnąwszy
verbal noun		targnięcie

Derived terms

verbs

• targnąć się na życie pf, targać się na życie impf

 

Further reading

• targnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• targnąć in Polish dictionaries at PWN